16 februari 2022
Als je heel veel voelt……
Een tijdje geleden las ik een boek over gevoelige kinderen.
Ik realiseer me dat er heel veel kinderen (en volwassenen) zijn die last kunnen ervaren van zaken die voor anderen niet zichtbaar zijn. Daarom vind ik het fijn om er iets over te schrijven.

Voelen kun je op diverse manieren doen, bijvoorbeeld via de zintuigen. Er zijn ook mensen die gevoelig zijn voor hun omgeving en sfeer. De energie die iemand uitstraalt en hoe iemand zich voelt. Als je dit kunt voelen dan is dat een mooie eigenschap maar je kunt er ook last van hebben. Alles wat je voelt kan je ook te veel worden. Het kan allemaal emoties oproepen waar je soms niet goed mee om kunt gaan.
Iedereen kan dingen ervaren via de verschillende zintuigen die je hebt. Hierdoor voel je op diverse manieren (kijken, ruiken, horen, proeven en voelen).

Maar gevoelige kinderen hebben nog extra voelsprieten waarmee ze kunnen aanvoelen wat er gaat gebeuren of dat ze voelen hoe andere mensen zich voelen. Het gevoel geeft een extra lading aan een gebeurtenis. Bijvoorbeeld de sirene van een politie of ambulance. Je kunt het horen en zien maar de gevoelige mens krijgt er ook een bepaald gevoel/emotie bij.

Bedenk je eens wat er gebeurd in een klas met kinderen waar allemaal andere energieën en niet zichtbare gevoelens aanwezig zijn en je dit, als kind, allemaal oppikt! Dan wordt het wel heel erg druk in het hoofd.

Als je kind energiek is en zich sterk voelt kan het zich goed beschermen tegen al die prikkels. Maar als het een beetje moe is of er zijn te veel prikkels om hem of haar heen dan kan jou kind die informatie niet meer remmen. Je kind voelt en ervaart meer dan het aankan en daardoor raken de hersenen in de war. Het lichaam gaat dan in de alarm stand en je kind is dan overprikkeld.

Hoe ziet dat overprikkeld eruit? Dat kan zich op verschillende manieren uiten. Trillen, warm krijgen, koud krijgen, buikpijn of hoofdpijn, zich verdrietig of boos voelen, een hart dat sneller klopt of ineens zich heel moe voelen en niet goed meer na kunnen denken. Allemaal vervelende gevoelens. Sommige kinderen worden ineens heel erg druk of een ander wordt juist heel erg stil. Allemaal signalen die ons kunnen aangeven dat er overprikkeling is opgetreden. Het is eigenlijk mooi dat het lijf van je kind dit doet want zo geeft het een signaal af dat je weet dat het even iets moet veranderen.

Oplossingen kunnen zijn om even te drinken, een rustige plek op te zoeken, om een moment te spelen, of een ommetje te maken om het hoofd leeg te maken. Focussen op je (buik)ademhaling kan ook helpen net als het klein aanspannen van lichaamsdelen en daarna weer ontspannen.
Het kleuren van mandala’s of een andere tekening kan ook voor ontspanning zorgen.

Kinderen zijn vaak goed in visualiseren. Misschien kan jouw kind het volgende doen:
Probeer om een denkbeeldig muurtje om je heen te bouwen met een denkbeeldig deurtje erin. Zo kun je het deurtje open doen als je prikkels wil doorlaten en dicht doen om jezelf te beschermen. Jouw kind bepaald zelf wat binnen mag komen en wat niet.

Naast het feit dat jouw kind vele prikkels extra opvangt en hier een weg in moet vinden hoe hij/zij hiermee omgaat voelen deze kinderen bepaalde zaken ook gewoon aan. Daar is niet meteen een verklaring voor te geven.
Je kind hoor je bijvoorbeeld als antwoord op een vraag zeggen “dat weet ik gewoon, dat voel ik” zonder dat hij/zij precies kan uitleggen hoe dat komt. Dat is handig, maar helaas zal niet iedereen om hun heen dit snappen en respecteren. Bespreek dit ook met je kind. Het is oké zoals je bent maar niet iedereen kan dit begrijpen.

En tot slot……
Laten we af en toe eens stilstaan bij het beeld dat wij van anderen hebben. Niet alles wat we zien is de werkelijkheid. Wie is de persoon achter het fysieke dat je ziet en hoe beleefd iemand de wereld? Een gebroken been kun je zien maar wat als je hoofd overvol is van alles wat je voelt?
Verdiep je in je medemens, stel vragen en probeer je eens te verplaatsen in die ander.
Ik denk dat de wereld daar een stuk leuker van zal worden.