De afgelopen weken kom ik er steeds vaker achter dat mensen zich op geheel verschillende levels kunnen bevinden. Soms spreek je niet dezelfde taal maar toch denk je dat die ander je wel begrijpt.
We luisteren, we reageren en bespreken zaken en na het gesprek denken we dat alles duidelijk en helder gezegd is. Pas een tijd later kom ik er dan soms achter dat dit helemaal niet zo is.

Gisteren werd ik nog eens, door een gesprek, er bewust van dat het afchecken van informatie, het samenvatten van wat jij denkt dat je gehoord hebt en het bevragen op gevoel meer helderheid kan geven. Soms blijkt die ene persoon op level 1 (waar gaan we het over hebben?) te zitten in een gesprek terwijl die ander al op level 4 (oplossingen) zit. Dan denken we dat we goed communiceren maar eigenlijk kan dat dan helemaal niet.

Vanaf vandaag probeer ik mij meer bewust te zijn van mijn rol in een gesprek. Om nogmaals bewust te worden dat de buitenkant van iemand niets zegt over wat er aan de binnenkant gebeurd. Dat ik mij bewust mag zijn van het startpunt van een gesprek. Zitten we op hetzelfde startpunt?

En als laatste wil ik mij bewust zijn van de vragen: "heb je alles kunnen zeggen, wil je nog iets weten en hoe voelt het nou voor jou?".

Uiteraard hoeft ik dit niet altijd te doen. Het gaat hierbij vooral om de inhoudelijke gesprekken die ik met mensen voer.

Een lekker "koetjes en kalfjes" gesprek bij de koffie mag lekker verlopen zoals het loopt.

Zijn jullie je ook bewust van de gesprekken die jullie voeren? en staan jullie hier wel eens bij stil?